TANKEKRAFT: Det må vera godt å kome seg ut, får du høyra. Sleppa å gå heime, gå aleine med tankane. Men tankane ligg ikkje heime. Eller ute. Eller på sjukehuset. Dei finst i deg sjølv, der du er, og du følger dei til endes. Er takksam for at du klarer å vera aleine, heime, ute, på sjukehuset, utan at dei et deg, eig deg, endrar den du er. Det er ei gåve at du har det slik. At tanken er ei kraft i motgang, ei bot for mismot, ei spire til lått og liv.