Ho var komen så nær Vik at ho såg hustaka over bjørkene. Då gret det så syndleg like framfor henne mellom to tuver. Ho gjekk utan vidare borttil. Og såg at det var vesleguten på Vik som låg der. Han låg på magen og snykta ned i armane sine. Over buksebaken hans svirra ein flokk slike svarte snare fluger.