For han som skriv forblir kvelden ute i mørkret. Han heng over skrivemaskinen og synest han heng over ripa på ein båt, og kjenner blysøkket på fiskereiskapen ta botnen langt der nede. Han kjenner taumen bli vissen i handa, han haler kvelden inn til ein vase på botnen av båten, han blir sittande bøygd for å få flokane frå kvarandre heile natta, heilt til morgonen kjem og han forstår: Eg må reise. Han tar kofferten ned frå skapet og drosje til Fornebu flyplass. Der står flyet til Molde på rullebanen, men blir forseinka på grunn av gråvêret (...).

Godt sagt! (2) Varsle Svar

Sist sett

RandiHege LHarald KKirsten LundSigrid NygaardsiljehusmorHilde H HelsethIngunn SBeathe SolbergRade AlmudaffarCarine OlsrødJulie StensethAnneWangNorahSynnøve H HoelDemeterJørgen NVigdis VoldElinBeBenteFrisk NordvestReadninggirl30Sissel ElisabethMarit HåverstadTor-Arne JensenHanneLisbeth Marie UvaagTheaJoannEivind  VaksvikHarald AndersenAstrid Terese Bjorland SkjeggerudTrude JensenTine SundalToveHilde Merete GjessingMonaBLAnniken RøilRufsetufsaMargrethe  Haugen