Ho såg på han, og det var stille ei lita stund mellom dei. Så gjekk ho bort til han og slo armane om han.
-Kva er det?
-Eg er litt redd.
-Kva er du redd for?
-Alt som vi enno ikkje veit, og det livet vi enno ikkje har levd!
-Du treng ikkje vera redd for livet du som har meg, sa Eilert.
-Nei, eg har jo deg, sa ho.