Bokelskere.no

Det er noe merkeleg med menn. Dei slår i spikaren om det er i blinde, dei kan sykle i mørke, dei treng berre å sjå ein maskin som har slegi seg vrang, så er maskina i orden med ein gong. Og lommelykter som ein annen går opprådd med - han berre tittar litt i stellet, så er løkta i orden.
Det er ein ting eg ikkje skjøner: At dei ikkje kjenner sin eigen styrke? Rivskafta ryk, og rivetinnane spruter kring dei. Sjølv om dei ikkje er så vane med kvinnfolkreiskap, så skulle dei vel kjenne at dei tek i for hardt, men det gjer dei ikkje!