Bokelskere.no

Ein treng berre sei ordet for at ein sann vestlending skal få ei lita tåre i auget. Ferjer. For dette er eitt av dei magiske orda. Eitt av dei som er med på å gjere oss til vestlendingar. Vi har noko fint, tenkjer vi. Noko som dei andre ikkje har. Vi kallar det ferjer. Og mens dei smeller opp stadig nye bruer og trekker stadig fleire ferjer ut av trafikk, så blir dette stadig viktigare for oss. Dei må ikkje ta ferjene ifrå oss! Kva har vi då igjen? Sjølv om vi både tidt og ofte har forbanna ferjene og alt deira vese, når vi akkurat har mist siste ferja ein sein haustkveld, når vi kjem sist i køen og bilen framfor oss er den siste som kjem med når ferja er eit kvarter forseinka og polet akkurat er stengt når vi kjem fram.