Bokelskere.no

HAUSTDAG

Herre: det er tid. Vår sommar var så stor.
Legg dine skuggar opp på solura
og lat så vindar blåse over jord.

Og bed dei siste frukter fylle seg;
og gjev dei enno nokre varme dagar,
krev dei fyllest no i dine hagar
og gjev si siste tyngd til vinens preg.

Den framleis utan hus, han byggjer ikkje no.
Den framleis einsam, han blir einsam lenge,
og vaker, les, skriv lange brev, vil trenge
å gå i allear alltid utan ro
og sjå lauvet flagre, ikkje henge.

(Rainer Maria Rilkes Herbsttag)