DET ENDRAR SEG

Me elska kvarandre og vevde våre framtider saman
til eit teppe med mjuke fargar og nokre stygge hakk
Kva skal eg gjera med kjenslene som ingen vil ha?
Eg hamnar så lett ved bord der alt renn ut i snakk

Me er så sprøe framleis Sjølv om mange år har gått
Me har noko som ikkje vil gje seg Som ein sterk motor
Det som var våre rollar ei viktig og langvarig stund:
For meg å vera ein samtaleterapeut For henne å vera mor

Det har endra seg og vorte mindre sentralt for oss
Nå leiter me etter eit mønster der me har plass begge to
Å stå på eigne bein og samstundes vera i hop
Eg sa at me får vel sjå om me ikkje bare kan leva Ho lo

Godt sagt! (3) Varsle Svar

Sist sett

RufsetufsaDolly DuckMads Leonard HolvikKirsten LundFriskusenSolReadninggirl30Tine SundalHilde H HelsethJørgen NTom-Erik FallaKikkan Haugeningar hHarald KAgathe MolvikDemeterRune U. FurbergPi_MesonIna Elisabeth Bøgh VigreJohn LarsenStig TMorten MüllerKaren RamsvikLailaTorill RevheimHeidi Nicoline ErtnæsRonnyBente NogvaBjørg L.ConnieMorten JensenEli HagelundTrude JensenLisbeth Marie UvaagToveThomas KihlmanIrakkLilleviPiippokattaLabbeline