Då kom *du*
-Så gravla eg alt eg elska.
Dagen var grå.
No stod eg her ferdabudd
og ville gå.
Livet, det hadde ikkje
meire å gje.
Eg stunda imot den stille
gravsens fred.
Stod eg der, budd til å fara.
Trudde alt slutt.
Men tvika enno-
Kan avskilstundi
s å lenge vara
og vera så stutt?
Alle og alt eg var glad i
heldt meg att.
Tåreblind sprengde eg bandi
til alt som batt.
Endeleg var eg ferdig-
Då kom du, du
Vekte mitt trøyte hjarta
og gav meg tru.
Midt i mitt mismods myrker
vart verdi ny
då du kom. Undrande såg eg
morgonen gry.