Då kom *du*

-Så gravla eg alt eg elska.
Dagen var grå.
No stod eg her ferdabudd
og ville gå.

Livet, det hadde ikkje
meire å gje.
Eg stunda imot den stille
gravsens fred.

Stod eg der, budd til å fara.
Trudde alt slutt.
Men tvika enno-
Kan avskilstundi
s å lenge vara
og vera så stutt?

Alle og alt eg var glad i
heldt meg att.
Tåreblind sprengde eg bandi
til alt som batt.

Endeleg var eg ferdig-
Då kom du, du
Vekte mitt trøyte hjarta
og gav meg tru.

Midt i mitt mismods myrker
vart verdi ny
du kom. Undrande såg eg
morgonen gry.

Godt sagt! (2) Varsle Svar

Sist sett

PiippokattaDemeterTor-Arne JensenKarin  JensenAstrid Terese Bjorland SkjeggerudKirsten LundKaren RamsvikPer LundEivind  VaksvikSynnøve H HoelVibekeKristineBjørg Marit TinholtTine VictoriaInger-LiseSolingar hMonica CarlsenSiv ÅrdalLibris50NorahTone SundlandTanteMamieRisRosOgKlagingIngeborg GLailaStig TNils HHegePär J ThorssonKaramasov11Readninggirl30Cathrine PedersenHanne Kvernmo RyeFredriksiljehusmorCecilie EllefsenTove Obrestad WøienAlice NordliReidun Svensli