Men det finst andre, meir skjulte og implisitte sorteringsmekanismar enn "litterær kvalitet". eit historisk stoff må ordnast, og ein litteraturhistorikar systematiserer vanlegvis materialet i litterære epokar. Den forfattaren som i si tid står fram som nyskapande i stil, sjanger, stoff og ideologi, som bryt med, eller innleier, ein ny epoke, kvalifiserer seg dermed for fyldig behandling, medan dei som skriv i tråd med etablerte bølgjer og trendar, kan bli grupperte med kortare omtalar i oppsamlingsgrupper.