Bokelskere.no

Og medan vi sat der rundt senga, slik vi ikkje hadde sete sidan farmor vart den siste som hadde fast tilhald i denne enden av huset, var det som om eg langsamt skjønte noko eg burda ha forstått for lenge sidan: at ei bør kan skifte skulder, ei vinternatt, som ein morgon om våren, og at den som akslar denne børa gjer det utelukkande fordi han veit at han ein dag skal få høve til å gi henne vidare.