Bokelskere.no

Bygdabøygen såg eg sidan
i mang ein form
god som engel
og sleip som orm :
Stundom einsleg som nadarear,
og brått i flokk som fariseer.
Utanfrå kom han inn og takka
for seinast og sist
tøyg og turlærd og seminarist

Stundom bar han ein kross
og stundom sverdet ved sida.
Han song om fagraste framtidslandet
og levde langt inn i gamletida.
Han heiste faner i storm og sol
og ottast fylgjet som bar han fram.
Han nekta etter at hanen gol
og beit av hovudet av spott og skam

Frå diktet Bygdabøygen. Tor Jonsson, 1946