Bokelskere.no

Mot slutten
Det går mot slutten av boka og du merkar korleis du prøver å bremse, lese saktare, tenkje over kvar setning, nyte kvart ord nokre sekund lenger, du går stadig oftare og skjenker deg kaffi og vin og kveiker stadig ein ekstra sigarett. Men boka går likevel mot slutten, og sjølv om du veit du kan lese ho ein gong til, så tvingar tanken seg på deg, tanken på alle dagane som skal setje seg på deg, dagar utan vind, utan skogar, byar, kvinner, hav og skilpadder, alle dei dagane som du må hamle opp med heilt på eiga hand og ikkje ein kjeft til å hjelpe deg.