Med tida har eg lært at sjalusien er ei kjensle ein lyt proklamere åpenhjartig, i same augneblinken som den gir seg til kjenne. For når sjalusien skyt knopp er denne kjensla verkeleg ei gåve, som bør bydast fram for kvinna som om det var ei rose. Dersom ein ikkje gjer dette straks, vil den late seg att som eit hovudkål der allslags ilske råtnar og gjærar.