Den som skriv, står ved ein glassvegg eller eit vindu eller om så berre eit rundt kuauge og ser ut. På den andre sida er det fullt av folk som går til og frå, eller folketomt ute på det nedfrosne dekket. Utkikken framme i baugen, islosen på brua. Skriv du ned orda slik dei er vil ingen forstå deg. Først når du lærer deg å skrive bokstavane, setningane og orda bakvendt, er det nok for alle å kaste eit blikk inn i ventilen i skottet, for å sjå deg, og forstå.
Det du ikkje skjønar sjølv. Det er du eller dei andre. Alt etter som.