Eit syn

Gud sto brått
som eit kvitt berg
i fjorden
to tusen år etter,
eit lysande kjempeandlet
gjennom skodda,
bore av ein kropp
vi aldri såg.

Veldige
gjekk blenka
gjennom skylaget
og vi tumla baklengs i båten
med hjernen
fylt av lys.

Godt sagt! (3) Varsle Svar

Sist sett

LabbelineNorahTerje MathisenSynnøve H HoelPirelliTone SundlandTore OlsenLeseberta_23LailaBente NogvaJarmo LarsenEmil ChristiansenHilde Merete GjessingTove Obrestad WøienEgil KristiansenmarithcPerSpelemannOdd HebækMarianne  SkageKarina HillestadKristine LouiseLars MæhlumSverre HoemAnne-Stine Ruud HusevågOle Jacob OddenesHarald KRune U. FurbergNinaMads Leonard Holvikingar hTralteKirsten LundsveinMarit HåverstadFrode Øglænd  MalminEvaRandiAHilde H HelsethPiippokattaTone Maria Jonassen