Det hadd passa meg utruleg bra å vara både rik og berømt. Hun så opp på moren. Det der har du også noko tå, forsatte hun. Kofor sitt du ellers uti vevstua og frys deg stiv og blå, om det ikkje er for at du ønsker å verta berømt? Mali svarte ikke med en gang. Hun satt og stappet et par ullsokker til Håvard, og stakk seg på nålene i ren forfjamelse. E forstår at det kan sjå slik ut, sa hun omsider. - Men det viktigast for meg er å få veva. Få fram bileta e ber på inni meg. Sjå at det vert til... til noko slags skaperverk, om e kan kall det. E hadd ikkje begynte med vevinga om det ikkje hadde vore av di at e hadd den trangen inni meg til å skap noko
Sist sett
