heilt frå vi er små
har vi teikna hjartet
med bokstavar inni og under, gjennombora av pil
knust eller knekt, vi har teikna det
i skolebøker, på pultar, på jentedoen i
dusjen, i symjehallen, på hender magar bryst vi har
gøymt det synt det fram blitt avslørt
loge, raudna og kjent det banke
pumpe blodet opp mot kinna, øyra, kjent det
varme, brenne, fosse nedover
mot magen mellom beina, det har rasa av garde
gjennom åra med lugging, sparking, lappeskriving
visking, tisking, kyss klapp og klem, dansinga på diskoen
klininga bak skuret, heile tida
har dette eine teiknet
vore det sentrale
frå vi så vidt kunne teikne det
som to skeive øyre
til amorbogane var runda av
i perfeksjon