1) Tankane har for tynn hud. Eg må gje dei stålkantar. Stål er bra, tenkjer ho. Stål blør ikkje, stål rustar ikkje. Ho lurer på om det nye ordet må bli stållatter. Hanne Aga «Kraftas» (1994)
2) Eg løyser deg frå molda medan eg skriv rote ut i bladverket. Vind kjem. Språket bøyer seg, strekkjer seg, rører seg langt utanfor det som råd er.