![[ Slettet bruker ]](/static/grafikk/fjes.gif){kind=small}
[ Slettet bruker ] siterer Framande dikt frå fire tusen år av Hartvig Kiran (side 449)
11:30, 25. juli 2012 Ingen har det som favoritt.
Inderleg og mjukt kjem skuggen glidande sakte
over steinane og over slettene. Mørkret
samlar seg. Slutt? Stilla tek imot i sitt mjuke teppe
lydar som kverv frå all verda. Solefallsbrunnen,
inkje blir borte. Jorda blir djupare i sitt være.
(Jorge Guillén: Solefall? i gjendiktning ved Jan Anker Frøydarlund)
Sist sett
