Bokelskere.no

Ho var der og, ved den store steinen, etter kveldsmaten. Det var nokså mørkt då. Staden var god, den store steinen gav roleg ut att av solvarmen han hadde sogi inn heile dagen. Han var varm å legge handa på.Vi la hendene våre på han og sa ikkje større.

Frå novella 21 år av Tarjei Vesaas