MITT FYRSTE DIKT. DEt var ein sundag. Eg kunde vel vera ein 12 år gamal. Det var tett fyre jol. Eg hugsar det snjoa. Folki mine var til kyrkje. Stoval var fjelgi til helgi, og det brann i omnen. Det var so hyggjeleg inne, det tykte eg. Eg kom nett inn frå kjøken, det var kaldare der. Då eg kom inn, hugsar eg det fauk ein fugl imot ruta, og pikka på henne. Han kom or snjofjoket, og vilde gjerne inn - i alle fall tykte eg det. Då laga eg mitt fyrste dikt - um fuglen som kom og pikka på ruta og vilde inn.
Lenge var dette det beste diktet mitt, og eg hugsar enno kor sæl eg var då eg fekk det til. Rima hadde eg ikkje lært då, det lærde eg fyrst seinare, og ikkje visste eg noko um rytme og meter heller, men eg lika no ein gong vers, eg tykte det var ein merkjeleg klang og musikk i dei.
Fyrste band.
Olav H. Hauge