"- Du har ikkje berre endra deg. Du har gått i eksil i ei anna. Du høyrer ikkje til deg sjølv lenger. Ho er heilt roleg. - Nei, du misforstår, eg høyrer heime i Sonja ... Andreas sin kjærleik omskaper meg. Eg gjer det han gjerne vil ha meg til å gjere. Eg ser det ikkje som ei avgrensing, men som ei utviding. Ei moglegheit. Hans glede er mi. Kvar ideane hans kjem frå, spør eg meg ikkje om, men eg trivst med å følgje han. Det er mitt eige val. Eg høyrer heime i Sonja og tilhøyrer derfor Andreas."