Romkameraten/sambuaren/flat maten min (det manglar eit ord i det norske språket for dette fenomenet) var særs nøgd med gebursdagsgåva mi i fjor. Eg møtte gåva med same entusiasme - og ein viss usikkerheit. Ei Doctor Who-bok? Av Douglas Adams?! Nei, dette var for godt til å vera sant! Og det var det jo, og entusiasmen fall litt når det viste seg at boki var basert på ein historie av Adams, men skriven av ein heilt ukjent kar (for oss), Gareth Roberts.

Utpå nyåret gav eg likevel boki ein sjanse, eg trong lesestoff på sengekanten og ho låg på nattbordet. Og eg vart positivt overraska, for sjølv om ein av "blurbane" på framsida overdriv noko i sin entusiasme ("gloriuos Adamsian whimsy"), har boki den rette Doctor Who-sjarmen, med forviklingar og overraskande plot twists (som vel kanskje er definisjonen på plot twists...?), ein pratsom doktor, ein heil del trufaste fylgjarar og mykje springing. For meg som berre kjenner til "Nu Who" (som kidsa vistnok kallar serien etter 2005), er det både eit kjekt møte med ein tidlegare inkarnasjon av vårt favoritt-romvesen, og ein attkjenneleg figur som minner mykje om inkarnasjonane frå dei siste ti åri. Og ja, det er nok mykje basert i Roberts sine val, men ein heil del ligg i Adams sin historie òg.

Doktoren og hans fylgjesvein, time lorden Romana, føl eit nødrop som fører dei til universitetet i Cambridge. Der finn dei ein gamal professor som ikkje heilt hugsar kva han trong hjelp til, men det viser seg snart at dei er på leit etter ei bok - ei heilt spesiell bok. Den har studenten Chris lånt, men det tek ikkje lang tid før den fell i hendene på den mystiske Skagra. Så er dei på jakt då, Doktoren, Romana, professor Chronotis, Chris og hans kjære Clare, og roboten K-9, i to TARDISar og eit romskip med sterk personlegdom, etter Skagra og den mystiske plassen Shada. Mange forviklingar, harde kampar, mislukka redningsforsøk og sykkel-, køyre- og springeturar seinare dukkar ein ut att på hi sida, godt nøgd med å ha vore med på eventyr. Det er action, det er humor, det er lettfatteleg språk og morosame hendingar - men ein bør nok helst lika Adams eller Doctor Who eller begge deler for verkeleg å nyta denne heseblesande turen gjennom tid og rom.

Adams nekta alltid BBC å skriva om Doctor Who-historiane til romanar, så hans historiar er av dei få frå dei fyrste 26 åra til Doctor Who som ikkje er tilgjengelege som bøker. No har altså Roberts retta på dette - og sjølv om det ikkje er med "Adamsian whimsy", er det med ein Doktor som absolutt funkar.

Omtalen vart fyrst publisert her