Bokelskere.no

En bitteliten bok, litt anonym, men du verden som den sniker seg inn under huden på deg. En mann oppsøker barndomshjemmet sitt etter at moren er død og gjenopplever samtidig sin egen sønns dødsfall. Hjerteskjærende og vakker samtidig.

Mor har vevd eit teppe med motiv frå Draumkvedet. No er ho borte, og sonen er komen heim etter si eiga vandring i ein mørk draum som starta då verda deira fall saman. Han er blitt 60 år, og tenkjer at han har sove i tredve år, slik som Olav Åsteson sov i tretten. Det er fyrste gong han ser teppet. Vevde mor hans det for han, for å hjelpe han ut av sorga, for akkurat denne augneblinken?
Som Draumkvedet er boka litt mystisk, som om lyset kjem frå måne og stjerner. Velskriven, original og vakker, tidvis rett til hjertet, men eg skulle ønskje ho traff meg endå litt meir, så derfor terningkast 5.

En vakker liten bok, trist, vond og fin. Mannen som er hjemme i sin mors begravelse, vandrer rundt i huset hennes, der han ikke har vært på årevis. Han finner et nydelig bilde hun har vevd, som ingen har sett før, og det nøstes opp i en gammel, vond hendelse.

Nydelig og poetisk skrevet roman om sorg og savn.

En perle av en roman, ikke gå glipp av denne