Eg gav førre boka til Hans Olav Lahlum (Svanemordet, 2020) ei litt lunken melding. Difor er eg glad for at denne boka er mykje betre. Hovudpersonen Engly Martinsen vart introdusert i Svanemordet, rett før han døydde i høg alder, og det var openbert eit forvarsel om denne boka, eller serien (som etterordet fortel vil koma). Eg ønskjer Lahlum lukke til: Det verkar som han gler seg meir over både persongalleriet og tidsepoken enn han gjer i K2-bøkene. Tidskoloritten er sterkare, og karakterane framstår (kanskje) som meir tredimensjonale.
Det hjelper også at han har plassert ein apolitisk, ikkje-nazistisk etterforskar midt i det NS-ifiserte norske politiet, med godt utsyn til spenningar både i NS og mellom NS og den tyske okkupasjonsmakta.
Elles er boka absolutt å tilrå om du likte K2-bøkene. Her er det eit lukka rom-mysterium (eller snarare ei hytte med plettfri snø utanfor), der drapsmåten eigentleg er nøkkelen som avslørar drapsmannen.