Viser 1 til 4 av 4 omtaler
Ok, begynner å venne meg til skrivemåten, men synes fortsatt det går for tregt.
Hypnotiserande suggererande språk som driv meg som lesar frå side til side. Det er meir handling i dette andre bandet enn i det første gjennom tilbakeblikka mot Asle si barne- og ungdomstid. Tilbakeblikka gjev òg meir meining til noko av det som hender i notid og i band 1. Så kan ein framleis lure på kvifor ulike personar skal ha same namn, likne så mykje på kvarandre av utsjånad og ha like eigenskapar og bakgrunn, slik som dei to som heiter Asle og dei to som heiter Guro. Ligg det noko i tittelen på dette bandet: Eg er ein annan?
Som i den første boken er det den indre dialogen som driver boken fremover. Det er beroligende og vakkert.
Sist sett
