Jeg har likt andre bøker av forfatteren, men denne falt helt i gjennom, den var rett og slett kjedelig.
Vi er i New York i 1946, bare eitt år etter at andre verdskrigen er over, og Grace finn tilfeldigvis fotografi av tolv unge kvinner i ein koffert på jernbanestasjonen Grand Central. Kapitla i romanen er markerte med kvinnenamn, og vi følgjer Grace i leitinga etter informasjon om dei tolv, Marie som let seg verve til ein mystisk jobb, og Eleanor som arbeider i ei britisk sabotasjeverksemd. Litt romantikk finst her òg. Romanen er ikkje størst i litterær kvalitet, men han er spennande, og som middel til å få tankane bort frå alt som har med coronavirus å gjere eit par dagar, fungerer han svært godt.