Bokelskere.no

Eg er ingen diktkjennar, men tenkte likevel at eg skulle prøve meg på ei brasiliansk samling. Denne boka fann eg medan eg leita etter samtidslitteratur frå delstaten Alagoas. Sidan språket i samlinga såg ut til å vere overkomeleg, så gav eg den ein sjanse.

Dei fleste av dikta er korte og enkle. Mange av dei sklir nesten over i det banale. Innimellom så er der også referanser til stadar, personar eller fenomen som eg ikkje har noko forhold til, så for ein liten handfull av dikta gjekk eg nok glipp av poenget. Men stort sett var det triveleg lesing. Nokre få av dei kvalifiserer som gullkorn.

Eg likar best dikt som har rim og rytme, noko som var til stades i knapt halvparten av dikta. Mange av dei inneheldt også ein del leik med ord, enten ved å spele på dobbelttydingar av orda eller ved å ramse opp ord med fonetiske likskapar. Eit par av dikta var også dedikert til den 1 år gamle dattera til forfattaren, desse var veldig søte.

Så vidt eg kan bedømme er ikkje dette stor lyrikk, men heilt greit til moro og til ettertanke. Og glimrande øving i portugisisk for ein lesar som meg.