Eg har lært at det som kan vere med på å gjere ein god idé til ein dårleg bok er når ein vil seie for mykje. Denne boka vil nett seie for mykje, og difor fell den ikkje i smak hos meg.
Har nettopp lagt fra meg "En vakker dag" av Anna Gavalda, og jeg sitter igjen med en virkelig god følelse. Fire søsken som får to dager sammen hvor de på nytt lever om igjen barndommen sin, er rørende og godt skrevet. Jeg skrev en stor oppgave av Gavaldas "Saman er ein mindre aleine", og om familie og familieforholdene i boken. Jeg ser nå at jeg kunne dratt paralleller til denne boken som er enda et fantastisk verk av Gavalda.
En helt annen bok enn "Saman er ein mindre aleine" . Fint språk nynorsk som alltid, men syltynn historie .
Selv om jeg ikke likte den like godt som den forrige romanen jeg leste skrevet av forfatteren, er dette en fin liten bok. Mulig humøret (dårlig) påvirket min leseopplevelse. Et blogginnlegg jeg skrev etter å ha lest den i juni 2013
Ei lita perle av ei bok frå Anna Gavalda! Språket er SÅ bra; lett og ledig og med mykje dialog. Dette er ei lita bok, med handling som utspeler seg over eit par dagar - om søskenkjærlighet, oppvekst og det å bli vaksen. Herlige personskildringar, og ei bok eg blei glad av å lese. Perfekt lesestoff ein solskinnsdag på terrassen:)
Ein vakker dag er hva denne boken har gitt meg hver av dagene jeg har bladd mellom sidene i den. Boken oser av skriveglede, noe som burde gi de fleste lesehester stor leseglede. Det ga boken i hvert fall meg, i store mengder. Språket er som krem i munnen, du får ikke nok av det. Enkelheten er slående - er det mulig å skrive en så enkel bok som er så god? Jeg vil si at enkelheten er noe av det som nettopp gjør den så god. Dette var den første boken jeg leste av Anna Gavalda, og det blir definiitvt ikke den siste.