Bokelskere.no

Jeg hører på denne triologien når jeg ikke får sove. Så jeg har hørt de den mange ganger. Originalversjonen der forfatteren leser.

Det gylne kompasset er en fantasifull og omfattende fortelling med mange spennende og morsomme elementer for både små og store. Dessverre går forfatteren litt for ofte i fantasy-fella og skriver seg vekk i sitt eget univers, på bekostning av tempo og spenning.

Da jeg leste opplevde jeg at mange sekvenser ble litt for lange og litt for tunge. Samtidig følte jeg at det var mange spennende personer og figurer som aldri nådde sitt potensiale. Kanskje kommer vi tilbake til figurene i de to neste bøkene - men selv om jeg har resten av trilogien, kan det være at forfatteren han har mistet meg før den tid ...

For den som måtte være interessert har jeg skrevet en lengere omtale på bloggen min.

"DEN MØRKE MATERIEN" - EIT FANTASY-STORVERK

I all viraken kring Harry Potter, Narnia og Ringenes herre-filmane vart eit fantasy-storverk liksom litt borte i vrimmelen - eg tenkjer på Philip Pullman sin trilogi "Den mørke materien", som eg trur i lengda vil bli ståande som ein av dei store klassikarene i sjangeren.

"Den mørke materien" (1995-2000) er på alle vis eit fantastisk verk - og djupt originalt. Det består av dei tre bøkene "Det gylne kompasset" (som går føre seg i eit univers som liknar på vårt, på same vis som ein fantasifull teikneserie gjer det), "Den skarpeste kniven" (som går føre seg i vårt eige univers, dog befolka med englar), og endeleg "Ein kikkert av rav" (som vekslar mellom dei to universa). Alle bøkene er omsett til norsk av Torstein Bugge Høverstad, som også står bak dei norske versjonane av Ringenes herre og Harry Potter - og på same vis som med desse bøkene har han også teke grep for å fornorska namn og ord og uttrykk i "Den mørke materien" - og det på eit absolutt like heldig vis som med dei før nemnde verk. "Den mørke materien" kunne ikkje fått ein betre omsetjar! Bøkene er i tillegg gjennomført flott utstyrt, med vignettar for kvart kapittel teikna av forfattaren sjølv.

"Den mørke materien" er som sagt eit djupt originalt verk. Temaet er intet mindre enn arvesynden, i bøkene omtala som Støv. I den første boka, "Det gylne kompasset", møter me Lyra, ei freidig og fantasifull jentunge som bur på eit av kollegiene på universitetet i Oxford, i ein slags sein 1800-tals, underleg verd, i eit paralellunivers til vårt eige. Her er merkelege ting som anbarisk lys, filosofiske instrument, altheometere, sære kyrkjelege komitear, zeppelinarar med daglege avgangar til London, og ei skremmande, men lokkande kvinne ved navn mrs. Coulter - og ein like fryktinngytande onkel, lord Asriel - og gøynarar som blir fråteke ungane sine, som blir utsette for grusomme eksperiment i Lappland. Herfrå går den dramatiske handlinga vidare til Svalbard. Det handlar om flygande heksar, snakkande isbjørnar, tartarar og Nordlys - og ikkje minst om daimonar, som er kvart menneske si sjel. Borna som blir tekne får daimonane sine skorne vekk i ein freistnad på å bli kvitt arvesynden - Støvet.

Trilogien er delvis inspirert av Samuel Taylor Coleridges "The Rime of the Ancient Mariner", og kan sjåast på som ei nyskriving av John Miltons "Det tapte paradis". Framstillinga av Magisteriet gjer at verket ofte blir oppfatta som ein kritikk av ein autoritær kyrkje.

"Den mørke materien" er lansert som ei fantasybok for større born. Nett det stiller eg eit spørsmålsteikn ved. Temaet og også språk og framstilling vil nok vera tungt fordøyeleg for ein gjennomsnittleg 12-åring - eg vil kanskje heller tru at det er eit verk som er berekna på fantasy-fans i alle aldrar, og kanskje mest for vaksne. Stundom går handlinga litt tregt framover, det blir stundevis noko omstendeleg - men det kan berre vera meg som blir litt for utålmodig (eg opplever også "Ringenes herre" som omstendeleg).

Etter den første boka i trilogien er eg blitt hekta. Bok nummer to, "Den skarpeste kniven", er bestilt! På ein skala frå 1- 10 køyrer eg glatt på ein 10'ar. "Den mørke materien" høyrer absolutt til i toppsjiktet innan fantasy-litteratur.

Boka var spennende og godt skrevet!