Bokelskere.no

Sjølv i dei beste familier....

José Maria Eca de Queiroz (1845 - 1900) er ansvarleg for denne portugisiske familieromanen som vart utgitt i 1888 – meir enn hundre år før den kom i norsk omsetjing. I coveret kan vi lese at han var: «uekte sønn av en dommer, og selv en kort tid advokat, men ble tidlig opptatt av litteratur.» Han vert ma samanlikna med Dickens.

Afonso da Maia er den solide støtta eller bærebjelken i den vesle, velståande familien. Kona hans døyr ganske tidleg, og den einaste sonen deira, Pedro, giftar seg med den lysblonde, vakre Maria Monforte - mot faren sin vilje. Dei får to barn: Maria og Carlos. Og dermed skulle lukka vere fullkomen for Pedro. Men - då hadde det kanskje ikkje vore så mykje meir å fylle dei 575 sidene med.
Det skulle nemlig vise seg at Afonso sin skepsis var vel begrunna. Maria sviktar både Pedro og den vesle sonen sin, og så ulukkeleg er Pedro at han fell for eigen pistol. Trass i det, får Carlos ein god oppvekst hos bestefaren.

Det er Carlos vi vert aller mest kjende med. Han er på solsida reint økonomisk, lever med i dei beste samfunnslag - med aristokratiet og selskapslivet, ma i Lisboa.Han har alle muligheiter til å vere med mellom dei fremste på alle måtar, muligheiter som han ikkje utnyttar til fulle. På meg framstår han som noko karaktersvak, ein veik mann i mange samanhengar. Han må støtte seg til den gode venen Ega meir enn ein gong. Når Carlos møter den store kjærleiken, får livet hans eit dramatisk vendepunkt....

Boka er eit døme på samfunnskritikk retta mot det portugisiske borgarskapet på slutten av 1800-talet. Det ser ut til at utruskap er meir vanleg enn uvanleg. Vi får presentert eit tidsbilde med mange overflatiske menneske som har lite fornuftig å bruke livet sitt på.

Historia i boka er god, spesielt mot slutten. Men, ikkje alt var like lettfordøyeleg. Både språk og innhald ber preg av tida det er skrive i, til tider litt tungt og omstendelig. Men der er heldigvis også innslag av humor og sarkasme.
Alt i alt: Ei bok eg er glad for å ha fullført. Kar: 4

(Ser at berre 11 av nesten 23000 har denne i samlinga si – ein av Gyldendal sine klassikarar....)