Sjølv eg som er ikkje-røykar fann denne boka både fornøyelig og interessant.
Torgrim Eggen skriv laust og ledig om «alt» som har med tobakk og sigarar å gjere – om tobakken og sigaren si historie, kva betydning den har og -har hatt for Cuba, både politisk og økonomisk.
Han fortel om tobakksplanta som medisin, om forfattarar og andre kjende personar og deira forhold til sigaren, om kvalitet, produksjon, om ulike merke, om antirøyk.....
Til tross for de røykfylte interiørene hos Charles Dickens, var han
selv en moderat røyker - «en god sigar etter middag» er hvordan han
har beskrevet sin last. S 42Mark Twain er av de største både som forfatter og sigarrøyker:--
«Hvis det ikke er tillatt å røyke sigarer i himmelen, drar jeg
gladelig til det andre stedet. s 45
Det er også- etter mi meining – eit stort pluss at boka er rikt illustrert. Rolf M. Aagaard har vore saman med Eggen og teke mange verkeleg flotte bilde, bildekunst.
(Eg er ingen ekspert, men synest bilda er gode!)
At Eggen argumenterer for røykaren, og då spesielt den sigarrøykande sin rett til å røyke får så vere. Eg har kosa meg stort med boka, eg har lært litt, også ein del om produksjon av sigarar som eg ikkje visste frå før. Det viser seg å vere ein kunst. Og kanskje kan eit par av sigarane som ligg i frysaren vår vise seg å vere ein skatt??
Eg er sikkert litt snill, men det blir kar: 5