Åtte noveller på hundre sider gir rimeleg nok ikkje mykje rom for kva ein kunne rekne som «tjukke» historier. Her er det gjerne snakk om småhendingar som hovudpersonane finn urovekkande eller merkverdige på det psykologiske planet. Berre to av historiene har eit romantisk islett, medan tittelnovellen «Reisa til D.» verkar meir som ein refleksjon om kor viktig oppleving av bestemte stader kan ha for minnet vårt. Eg trivest med den presise og konsise stilen til Sagen.