Cat Morland har vakse opp på ein prestegard i Sør-England, er heimeskulert og sluker bøker om zombiar og vampyrar. Kva ho vil gjera med livet sitt er usikkert, utanom at ho ynskjer Eventyr. Når ho vert invitert med til Edinburgh på Fringe og litteraturfestivalen ser ho det som ein stor moglegheit, men det viser seg fort at det handlar meir om å sjå og bli sett enn både teater, litteratur og ikkje minst Eventyr. Fram til ho møter Henry Tilney, då, som kjem frå eit gods på den skotske grensa og har ein spanande og mystisk familiehistorie – og dessutan sjeldan viser seg i sollys…

Catherine Morland er mykje den same som i Austen sin Northanger Abbey. Henry Tilney òg, utanom at han her har blitt advokat. Bath er blitt Edinburgh, gamle general Tilney er enno general, men òg skotsk laird, og Henry si døde mor enno eit stort mysterium – Cat har nemleg lese både Twilight og Jane Eyre. Val McDermid klarar å framstilla den naive og romantiske – og sjølvstendige – Cat i ei ny tid, som går an å kjenna seg att i for moderne lesarar. Referansane til populærkultur er mange, og dette kan godt funka som ei litt rosa bok for unge lesarar – eller ein gotisk roman for oss som les Austen sin Northanger Abbey med kjærleik og attkjenning. Det er sjølvsagt ikkje alt som funkar like godt. Eg klarar ikkje heilt å tru på McDermid sin bruk av sosiale medie, det verkar noko påteke – men fungerer kanskje som ein kommentar på korleis ein “utanfrå” ser på ungdommen sine vanar.

Denne Northanger Abbey er mindre tidlaus enn Austen sin. Ja, Jane skreiv om gotiske romanar me knapt har høyrt om i dag, men me skjønnar poenget – og brevi som vert sendt er ein varig sjanger. Eg tvilar på at lesarar om 200 år kjener twitter og facebook like godt. Er det naturleg at ei vaksen dame tek med ein 17 åring på ein måndas opphald i Edinburgh? Er det naturleg at ein ferdig utdanna advokat fell for ei 17 år gamal jente? Er det naturleg å samanlikna ekteskap og dans på ein moderne fest? Nei – men det er ikkje so nøye. Som eit alternativ til Austen rekk ikkje McDermid opp, men som eit tillegg, ein adapsjon eller ein kommentar er det absolutt både underhaldande og velfungerande.

Omtalen vart fyrst publisert her