Voksterkraft

Alt som du møter
vil noko med-deg.
Ingen ting
hender på slump.
Alt skal gje næring
til dine røter.

Tunge og myrke
møter deg dagar.
Dei skal du
takke for òg.
Takke av di dei vil
røyne din styrke.

Alt det du møter
gjer noko med-deg.
Motgang og mismod
rislar med
voksterkraft
kring dine røter.

Inst inne

Det som vi inst inne
ynskjer og vil
er at nokon skal veta
at vi er til.

Over vår svivande
lengsels bru
ustanseleg går
eit deg og eit du.

Gjev meg ei stund med stille

Gjev meg en dag med stille.
Der solblanke, blide
båror går mot mi kyst.
Lat det bli fred, der dei ville
stormane bryt i mitt bryst.

Gjev meg en stund med stille.
Før meg atttende
frå uvèr og ilt.
Heim til det mogne og milde.
Lat alt bli stilt.

Som fuglefløyt

Når eg er burte
skal eg koma til deg
som fuglefløyt
gjennom stille skogar.

I den milde brisen
som stryk deg
lint over håret
og fløyelsmjuk legg seg
imot di kinn
som stròk av usynlege,
varme hender.

Når dagen din
dimmest og grånar
og alt tykkjest meiningslaust,
vil eg vera i solstrålen
som bryt gjenom tunge skyer.

Når du går der åleine,
skal eg koma til deg
i viddesusen frå fjellet
i båreglitret
skjelvande over sjøen.

I nordljosnetter
og når du går under
djupblåe stjernehimlar,
skal eg vera hjå deg.

Vondt er å veta -

Vondt er å veta seg vanvørd.
Vondare u-ansa vera,
vera den ingen blir vár.

Verst er å ropa
og ikkje få svar.
Gå moldvegen gjennom livet
uten å setja
eit einaste fâr.

Spørja seg sjølv
før den store kvild:
Kva gjorde du her?
Har du nokon gong kjent
du var lukkeleg til?

-og sidan kverve
inn i den store tomleik,
i natti som gløyper deg,
stor og still.