Når barn og olding møtes, kan de minne
om landsmenn utenlands: De har kontakt
ved første smil - og før ord er sagt,
vet begge hvilke stikkord de skal finne.

Et indre landskap synes å forbinde
de to: frimureriets tause pakt.
De lever i den samme grensetrakt,
hvor begge er som seende blandt blinde.

Skjønt de er adskilt ved en kløft i tiden,
og skjønt den ene b l i r, den andre v a r,
kan de forenes i en felles viden:

"Ja, jeg har gjenkjent deg! Vi to er like,
vi naboer av natten - vi som har
en ordløs visshet om det skjulte rike."

Andre Bjerke - BARNET OG OLDINGEN

Du maktar ikkje å skapa
eit einaste frø
i den vårlege jord.
Men du kan trakke
på det som gror.

Og du kan knuse gleda
med steintunge, harde ord.

Du kann ikkje makte å stille
bladi til ro
på eit blåsande tre.
Men du kan hogge det ned -.

Tankane kan du 'kje styre.
Ingen veit kvar dei kjem i frå.
Men du kan stengje deg inn i deg sjøl,
attanfor lås og slå.

Du kan ikkje skapa
det minste strå
som skjelv for din skume nærleik.
Avmektig er du.
Men alt kann du gje
din kjærleik.

Jan-Magnus Bruheim - DI MAKT

skum - skum (samanheng med norr skúmi 'skumring') heller mørk; dim, halvmørk, skymdet byrja å bli skumt

Høstkveld

Jeg sitter inne i et fugleskrik - -

I dette sære lyset av kvit lyd
ser jeg min sjel i et syn.
Den har auger som en skremt fugl,
og det later ikke til at den
kjenner meg.

Den stirrer på meg. Stirrer på meg
med det sugende svartblikket,
fullt av undring og angst.

Hans Børli

Natur

Alle de enkle urmælende ting i naturen
fyller meg med en slags medynk
eller en følelse av å ha
forrådt noe.
Glemt og til glede for ingen
holder de fast ved
sin naive gjentagelse av seg selv.
Trærne folder seg like fromt ut
mot himlen
til alle årstider,
gresset gror
ydmykt og umerkelig,
veien
vender sitt hvite ansikt
evindelig
mot solen og skyene.

Di makt

Du maktar ikkje å skapa
ei einaste frø
i den vårlege jord.
Men du kann trakke
på det som gror.

Og du kann knuse gleda
med steintunge, harde ord.

Du kann ikkje makte å stille
bladi til ro
på eit blåsande tre.

Jan-Magnus Bruheim