Øystein L
Kjøp boken hos
Øystein Ls eksemplar av Tusen vårar II - himmelstigen
Lesetilstand
Leser denne nåHylle
LånteLesedato
Ingen lesedato
Favoritt
Ingen favoritt
Terningkast
Ingen terningkast
Min omtale
Ingen omtale
Omtale fra Den Norske Bokdatabasen
Sunnhordland er det geografiske sentrum for romanhandlinga, tida er det dramatiske 1300-talet. Sentralt i forteljinga står bondesonen Arne Vidarson, som dregst mot tre ulike kvinner, tjenestejenta Håbjørg, den vene Alvsol og den mektige enkja med stor gardeiga, fru Gyrid. Arne søkjer makt og velde, men han har og ein draum om det høgheilage. I romanen møter lesaren vanlege folks liv og lagnad, klosterliv med både gode og ringe sider, striden mellom kyrkjemakt og statsmakt, og fygjene av Svartedauden. Dette er det andre, frittståande bandet i den historiske romanserien Tusen vårar, som vart innleidd med Sigrid Jonsdotter (2001).
Omtale fra forlaget
Dramatisk og mangfelt forteljing frå Noreg på 1300-talet. Himmelstigen er det andre, frittståande bandet i den historiske romanserien Tusen vårar, som vart innleidd med Sigrid Jonsdotter i 2001. Sunnhordland er geografisk sentrum for romanhandlinga, tida er det dramatiske 1300-talet. Sentralt i forteljinga står bondesonen Arne Vidarson, som dregst mot tre ulike kvinner: tenestejenta Håbjørg, den vene Alvsol og den mektige enkja med stor gardeiga, fru Gyrid. Arne søkjer makt og velde, men han har òg ein draum om det høgheilage. I romanen teiknar Johannes Heggland eit rikt og levande bilete av tida. Her møter me vanlege folks liv og lagnad, klosterliv med både gode og ringe sider, striden mellom kyrkjemakt og statsmakt, og fylgjene av Svartedauden.
Bokdetaljer
Forlag Gyldendal
Utgivelsesår 2002
Format Innbundet
ISBN13 9788205306684
EAN 9788205306684
Serie Tusen vårar (2)
Genre Historisk litteratur
Omtalt tid Vikingtiden
Omtalt sted Hordaland
Språk Nynorsk
Sider 313
Utgave 1
Finn boka på biblioteket
Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!
Diskusjoner om boka
Ingen diskusjoner ennå.
Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verketSitater fra dette verket
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 244)
16:12, 15. desember 2020 Ingen har det som favoritt.
Kanskje det er med oss som med sola og månen: me skin på kvarandre, men kjem ikkje kvarandre nær?
Han visste ikkje om ho hadde rett, visste so lite om ei mektig hand og kva som skjedde der oppi himlane. Han berre sette seg slik ho bad om, sat sammen med henne på det kvite skinnet og kom henne ikkje nær på noko vis.
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 5)
22:35, 20. november 2020 Ingen har det som favoritt.
Mennesket er dømt til å leva i si eiga tid, der fødsel og død er som skilde av grindestolpane i eit led. Imellom ligg lagnaden, den som kan gje ein opplevinga av tusen vårar - og kanskje frostnetter. Slik kan mennesket møta verda, og alle har si eiga vandring etter ukjende stigar.
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 7)
22:41, 20. november 2020* Ingen har det som favoritt.
Dei reddast for usedde makter under og over jord, bad sine bøner, lærde kvede og tonar. Dei tilbad jorda og ottast dauden, og kjende trong til ein frelsar. ...
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 28)
17:00, 22. november 2020 Ingen har det som favoritt.
Orda hennar hadde vekt noko i han, noko han ikkje visste hadde vore der: Ei gleda over å eiga makt og samstundes tena folket!
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 197)
23:30, 9. desember 2020 Ingen har det som favoritt.
Men det var noko underleg med dette å vita at ein skulle verta far, at eit liv kom til soleis av mest ingen ting, av ei nattestund berre.
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 7)
22:45, 20. november 2020 Ingen har det som favoritt.
Tida går i ring. Du kallar ho notid, du menneske, tida di her på jord.
Øystein L siterer Tusen vårar II av Johannes Heggland (side 278)
22:24, 15. desember 2020 Ingen har det som favoritt.
Fekk du snakka med henne? Men han nemnde ikkje Alvsol på namn.
Arne stod og stirde nordetter mot sitt eige land der nord i det blå.
Ho er komen bortanfor alt som heiter ord, Olafr.
Sonen såg på han, spurde ikkje meir.
Legg inn et nytt sitat Se alle sitater fra verket
Andre utgaver
-
1.
