Celestina, ein mellomting mellom roman og skodespel frå slutten av 1400-talets Spania, står mellom mellomalderen og renessansen og er altså interessant i litteraturhistorisk sammenheng. Boka fortel historia om Salamancas Romeo og Julie, Calisto og Malibea, og blir interessant for meg også på det personlege planet, fordi dei to elskande har fått ein eigen park i denne vakre spanske byen. Parken har byste av hovudpersonen, Celestina, og frå (harde) benkar gjennom vakre, grøne tre kan ein sjå bort til den mektige katedralen (der det i eit rom blir spelt musikk av Jan Garbarek).