Denne romanen oppdaga eg i ei bokhylle på ein sjukeheim, på rommet til ein gammal og sjuk mann. Ikkje heilt upassande: Alderdom og død er viktige tema i boka, som forfattaren skreiv då han var i 80-åra, så vidt eg forstår delvis basert på eigne erfaringar. Boka er full av gode dialogar, varme og nære personskildringar. Dette siste er særleg viktig: Kva seier måten nokon framstår på – korleis dei kler seg og ter seg – om kven dei er?
Ravelstein er ei rørande, men på mange måtar usentimental, fortelling om vennskap Personane blir tatt nøye i akt. Både positive og negative trekk blir eksponert og studert. Eg kjem utvilsomt til å lesa fleire bøker av Bellow, ein forfattar som eg ikkje var kjent med frå før. Framstillinga av romanfiguren Ravelstein, som er basert på filosofen Allan Bloom, har òg gitt meg lyst til å lesa Blooms kontroversielle The Closing of the American Mind, trass i visse ideologiske fordommar eg har!
Sist sett
