Bokelskere.no

E trur ikkje ein når fram til menneskjer, verken med musikk,song, dans eller noko anna, uten at det kjem frå hjartet. Det som ikkje er ekte, når alder fram,sa han sakte.

For lediggang er som kjent roten til alt ondt.

I bygda hjemme var det vanlig å legge nesen i andres liv og levnet, fordømme og baksnakke . Ingen skulle trå utenfor regelverket. Oda hadde alltid gjort opprør mot det, slik som moren hennes også hadde gjort en gang. Men man gjorde ikke slikt ustraffet i den lille bygda. Man fulgte reglene, eller så ble man stående alene.

[...] men mulighetene er altid der, vi må bare gripe dem!

Alle kan gjøre en feil. Ja, men ikkje alle feil er like uopprettelege. Men det er av feilene man lærer.

E har forstått mykje sistpå, la hun til - blant anna at ein ikkje bør dømme andre før ein har gått med skoa deres eit par veker.

Og du, Oda, hva mener du er den viktigste levereglen bibelen har lært deg? At vi skal elske vår neste som oss sjølv, svarte Oda, lavmælt, men tydelig. Og hvorfor mener du at det er den viktigste? Om vi all hadde levd etter det, hadde jorda vært eit bedre sted å vara.

For det er ikkje nok med talent - det gjeld for oss båe. Det ligg forsakelser og mykje hardt arbeid bak dei få som lykkes. E trur at om ein verkeleg skal nå toppen, må ønsket om det vara så sterkt at alt anna stiller bak.

E trur det er slik det er, at om ein er født til noko, da har ein ikkje noko valg. Da lyt ein følge kallet.

Våren var optimisens årstid[...]