Bokelskere.no

Inn øyregangane smyg det seg klokkerein kvitring frå eit heilt orkester med fuglar. Ho har lurt på om dei kan kvitra falskt, men får seg ikkje til å tru det – å laga lyd er ein så stor del av det å vera fugl; det ville vore rein vondskap å utstyra dei med falsk stemme og dårleg gehør når dei skal bruka resten av livet på å synga. På den andre sida må jo skalaen for kva som er reint og ikkje, vera laga av menneske, innser ho, så kanskje dei ikkje bryr seg om nokon skala i det heile, fuglane?

Fleire av minna kjem til henne som stillbilete rett som det er; glimt frå ulike tider og ulike stadar blinkar i hovudet. Det er mest ikkje råd å skilja fotografi frå minne, i begge er ho frosen fast, tvinga inn i rammer, ute av stand til å sprenga seg ut.