Bokelskere.no

ved vindauget har
eg bordet og symaskina
ein stol til meg og ein til
dei som kjem, eg har seng
og kiste og eit skåp med
klede, eg har omn både
oppe og nede, eg har
utsikt til vatnet, eg
treng ikkje meir

og så er
det ho som ligg
i vindaugskarmen på
vadmålsteppe, med haka
på potane og mel så glad
lissipus heiter ho, kjetto
seier eg når det kjem
folk

no løftar ho haka og slikkar
handbaken min, tilsøvnen tek
henne, og hovudet, med fuktig
nase og kitlande verhår, legg seg
over potane, øyretippane framleis
vare for alle lydar utanfrå, som då
sjur i går svinga ljåen, lissipus låg
samankropen i sengemørkret
og øyra virra

men
singermaskina
og ho er dei beste
vener, dei mel
saman her i
glaset mitt

eg treng
ikkje meir