Eg slepper deg utan at du velsignar meg

av Eskil Skjeldal (forfatter).

Press 2017 Innbundet

Gjennomsnittlig terningkast: 5.33 (3 terningkast.)

7 bokelskere følger dette verket.

Kjøp boken hos

Omtale fra forlaget

I fleire år hadde Eskil Skjeldal vore prest. Han var doktorgradsstudent i teologi, kjend i media som kristen forfattar og kommentator. Så slutta han å tru på Gud. Korleis kunne det skje? Kvifor slutta trua å gje meining? Og kva liv venta han no?

Det finst mange historier om å begynne å tru på Gud. Historier om å slutte å tru, derimot, finst nesten ikkje. Dette er ei slik historie. Eg slepper deg utan at du velsignar meg er ei intens og reflektert forteljing om ei krise. Det er ei historie om ei tru som sviktar, om eit kjærleiksforhold som går i oppløysing og om den eksistensielle og intellektuelle kampen som leier fram til avskjeden med Gud. Samstundes er det ein tekst som konfronterer oss med nokre av dei grunnleggjande spørsmåla i tilværet: Finst Gud? Kva er det å tru? Og korleis gjev vi meining til det livet vi lever?

Eskil Skjeldal er skribent og kritikar i Vårt Land og Dag og Tid, og har ein doktorgrad frå Det teologiske menighetsfakultet i Oslo. Han arbeider i dag som seniorrådgjevar på eit kompetansesenter for psykisk helse og rus. Skjeldal har skrive fleire bøker, mellom anna den kritikarroste samtaleboka Mysteriet i trua (2013), saman med Jon Fosse.

Bokdetaljer

Forlag Press

Utgivelsesår 2017

Format Innbundet

ISBN13 9788232801268

EAN 9788232801268

Genre Personlige beretninger

Omtalt person Eskil Skjeldal

Språk Nynorsk

Sider 267

Utgave 1

Finn boka på biblioteket

Du kan velge et fast favorittbibliotek under innstillinger.

Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!

Bokelskeres terningkastfordeling

1 2 0 0 0 0

Bokomtaler

Aud Venke Østerhus om Eg slepper deg utan at du velsignar meg av Eskil Skjeldal:

21:52, 5. desember 2017*

Eg begynte på denne boka for då eg las "Mysteriet i trua" der Jon Fosse samtalar med Eskil Skjeldal om tru, blei eg nysgjerrig.
Det svirra mange tankar rundt i hovudet medan eg las denne boka. Å møte så mykje intensitet og sterk søking var sterk. Men samstundes hadde eg så lyst til å rope til han: Kvifor gjer du alt så innvikla for deg? Kan du ikkje bare leve og akseptere livet. Forstår meir og meir undervegs kvifor han ikkje kan det og blir kjent med eit menneske som går 200% inn for å setje seg inn i det han er opptatt av. Intenst. Anten så må han tru inderleg eller så trur han ikkje. Menneska rundt han er helst i vegen for biletet han skapar av Gud.
Å få oppleve tankane til eit menneske som søkjer så inderleg at det mest er skremmande for meg med "kvardagstru". Alt måtte undersøkjast som om han forska. Når trua byrja glippe, forska han på det òg. Mannen og kven han forsvann. Han blei Job i krangel med Gud. Han søkte svar i bøker om psykologi. Som om dei gjev objektive svar på tru/ ikkje tru.

Kanskje kan eg seie at Fosse er raus med både seg sjølv og kyrkja og Skjeldal er anten eller.Eg har blogga om desse to bøkene og eit par til som òg tar for seg tru og tvil-

Godt sagt! (1) Varsle Svar

Skriv en omtale Se alle omtaler av verket