"Historia om Ivar Aasen" av Ottar Grepstad

Boksamling

Last opp et omslagsbilde
Se omslagsbilder (2)

Historia om Ivar Aasen

av Ottar Grepstad (forfatter).

Samlaget 2014 Heftet

Gjennomsnittlig terningkast: 5.00 (5 terningkast.)

30 bokelskere følger dette verket.

Kjøp boken hos

Øystein Ls eksemplar av Historia om Ivar Aasen

Lesetilstand

Ingen lesetilstand

Hylle

Ingen hylle

Lesedato

Ingen lesedato

Favoritt

Ingen favoritt

Terningkast

Ingen terningkast

Min omtale

Ingen omtale

Omtale fra forlaget

Historia om Ivar Aasen er standardverket som fortel mykje nytt og uventa om det du trudde du visste om Ivar Aasen.

Ivar Aasen reiste lenger enn Marco Polo, hadde bøker på minst 20 språk og hugsa alt han hadde lese éin gong. Han var bondesonen og vegarbeidaren som moderniserte Noreg, grunnla den nynorske diktekunsten og blei ein internasjonalt respektert språkforskar.

Berre 22 år gamal bestemte Ivar Aasen seg for å finne det språket som alt var på folkemunne, og gjere dette til det norske språket. Offentleg sa han det først 16 år seinare,
og laga seg ein grenselaust ambisiøst arbeidsplan. Lesaren blir med Aasen landet rundt og livet gjennom i arbeidet hans med å oppfylle planen. Rekk han det han må få gjort?

Boka fekk strålande kritikkar då ho kom ut i 2013 og vart nominert til Kritikarprisen. Denne nye utgåva inneheld mange bonussider med ukjent stoff, tidstavle og komplette kjeldelister.

Bokdetaljer

Forlag Samlaget

Utgivelsesår 2014

Format Heftet

ISBN13 9788252186659

EAN 9788252186659

Omtalt person Ivar Aasen

Språk Nynorsk

Sider 455

Utgave 3

Finn boka på biblioteket

Du kan velge et fast favorittbibliotek under innstillinger.

Finner du ikke ditt favorittbibliotek på lista? Send oss e-post til admin@bokelskere.no med navn på biblioteket og fylket det ligger i. Kanskje vi kan legge det til!

Bokelskeres terningkastfordeling

2 1 2 0 0 0

Bokomtaler

Linda Rasten om Historia om Ivar Aasen av Ottar Grepstad:

11:36, 1. november 2013

Interessant beretning som kommer godt inn på personen Aasen, hans livsverk og samtida. Nytt for meg og fascinerende at skrift og litteratur sto så sterkt i Aasens del av landet minst fra 1700-tallet. En viss humor anes innimellom, noe som løfter teksten, og Grepstad er god på å slutte og begynne kapitlene med poengterte setninger. Jeg savnet i det minste ett bilde av Aasen, men et Google-søk på Aasen-tunet får raskt fram bildene som beskrives.

Godt sagt! (0) Varsle Svar

Skriv en omtale Se alle omtaler av verket

Diskusjoner om boka

Emne

Nyeste post av

Hilda om Historia om Ivar Aasen (Ottar Grepstad) : Var så heldig å få vere med på …

7
1

Hilda
17 Mai 10:25

Start en diskusjon om verket Se alle diskusjoner om verket

Sitater fra dette verket

Stein Kippersund siterer Historia om Ivar Aasen av Ottar Grepstad (side 257)

17:23, 19. januar 2014 Ingen har det som favoritt.

Han fekk sitt litterære og nasjonale gjennombrot med det songspelet. Stykket var ein teatersensasjon, meiner Reidar Djupedal. Det var her dei blei sungne og og trykte første gongen, songar som “Her er det land, som hugar meg best”, “Du Sundagskveld”, “Dei vil alltid klaga og kyta”, “Dan tyngste Sorg og Møda”.
Ervingen handlar om odelsguten Aamund. Han har vore ute i verda, meiner sjølv han har fått forstand på ting, og no vender han attende for å gjere krav på Flåvika, finaste garden i bygda. Stykket var ifølgje kulturforskaren Jostein Gripsrud tidstypisk på fleire måtar. Det handla om overgangen frå det tradisjonsbundne jordbrukssamfunnet til det moderne samfunnet, blei skrive av ein forfattar som sjølv var ein del av denne moderniseringa, stykket blei altså til i denne overgangen, og det var skrive på eit språk som uttrykte moderniseringa.
Ervingen var ein vaudeville, eit satirisk songspel. Denne spelforma var blitt utvikla i Frankrike på 1600-talet og var no svært populær i Danmark. Då Aasen skriv stykket, hadde han sett godt over 200 teaterstykke. Ideen var hans eigen, men våren 1852 hadde han sett “Emigranten og hans Datter” av franske Jules Sandeau, og deifrå lånte han eitt og hitt. Historia var langt på veg den same, men songane var Aasens eigne.
“De maa aldrig indbilde Dem”, sa Henrik Ibsen til han, “at De kan regne ud på forhaand, hva der vil komme til at gjøre lykke hos det store publikum.” Songane blei raskt folkekjære, og det blei dei verande også etter at Symra-songane var komne.